Sunday, November 8, 2009

ပေလတိုးနစ္ခ်စ္ၿခင္း


ပေလတိုးနစ္ခ်စ္ၿခင္း

အိုးျခမ္းပဲ႔ေလးပါ ..
သမုဒၵရာရဲ႕ေရခံခြက္ေလး အျဖစ္မွာ ေရာင္႔ရဲစြာ ...။

အလင္းျပာရီလက္ေနတဲ႔ ၾကယ္ေလးတစ္စင္းပါ ...
အိုျခမ္းပဲ႔ေလးထဲမွာ လင္းျဖာလက္ပေနတာ ...။

သိပ္ျပီးေ၀းပါတယ္ ...
ဒါေပမယ္႔ ...အိုးျခမ္းပဲ႔ေလးရင္ထဲမွာ ၾကယ္ေလးမရိွဘူးလို႕ေတာ႔
မထင္လိုက္ပါနဲ႔ ... မွားသြားလိမ္႔မယ္ ....။

Zephyr

5 comments:

MANORHARY said...

တကယ္ေတာ့ အေဝးၾကီးပဲ.......
အေဝးၾကီးေတြကို နီးနီးေလးဆြဲေရႊ႕ပစ္လုိက္ရတာပင္ပမ္းတယ္ထင္ရေပမယ့္
ခ်စ္ၿခင္းနဲ႔ဆြဲေရႊ႕တဲ့အခါ အရာရာဟာ ေဝးကြာၿခင္းရဲ႕အတြင္းထဲမွာ...
ပိုၿပီး သန္႔စင္ေလးနက္တဲ့ခ်စ္ၿခင္းနဲ႔က်ေတာ့..
ၾကယ္ကေလးနဲ႔ အိုးၿခမ္းပဲ့ေလး . တစ္ထပ္တည္းက်တဲ့
ပံုရိပ္တစ္ခုလိုၿဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

Eaindra said...

Zေရ..

လွလိုက္တာ...
အိုးျခမ္းပဲ့ေလးထဲက..ၾကယ္ကေလးကလည္း
တလဲ့လဲ့ လင္း လို႔ ျဖာလို႔ေပါ့

အိျႏၵာ

ေႏြးေႏြးသဲမြန္ said...

သိပ္ျပီးေ၀းပါတယ္ ...
ဒါေပမယ္႔ ...အိုးျခမ္းပဲ႔ေလးရင္ထဲမွာ ၾကယ္ေလးမရိွဘူးလို႕ေတာ႔
မထင္လိုက္ပါနဲ႔ ... မွားသြားလိမ္႔မယ္ ....<--- အိုးျခမ္းပဲ႔ေလးရင္ထဲမွာလည္း ၾကယ္ေလးေတာ့ရွိခြင့္ရွိေနမွာပါ...စြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ကဗ်ာေလးအတြက္ ေက်းဇူးတင္မိတယ္...

လင္းဒီပ said...

အိုးျခမ္းပဲ႔ေလး ရင္ေငြ႕မွာ ၾကယ္ကေလး ေႏြးေထြးေနရွာ..။

aung said...

hi ...ur poem is romantic.. ma nor' comment is also like romantic... really nice....