Monday, January 17, 2011

ေတာင္ေပၚကဗ်ာမ်ား .......... (အပိုင္း ၁)

ေတာင္ေပၚကဗ်ာမ်ား .......... (အပိုင္း ၁)

ရုတ္တရတ္ ...........ေတာင္တန္းေဒသတစ္ခုကို ကြ်န္ေတာ္ထြက္ခြာသြားပါတယ္။
ဘာမွၾကိဳတင္ၾကံစည္မထားတဲ႔ ခရီးတစ္ခုပါပဲ။
သဘာ၀တရားထဲက ထြက္လာခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာတဲ႔ အခ်ိန္မွာ သဘာ၀တရားကို ကြ်န္ေတာ္ဆာေလာင္လာတယ္။ အိတ္ထဲမွာ On Courage နဲ႕ လြတ္လပ္ေသာစိတ္ ဆိုတဲ႔ စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္၊ ကဗ်ာေရးဖုိ႕ ဗလာစာအုပ္နဲ႕ ေဘာပင္၊ ပိုက္ဆံအနည္းငယ္၊ အ၀တ္အစား သံုးစံု ဒါေတြပဲပါတယ္။ .......ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္ေပၚမွာ ကဗ်ာအနည္းငယ္ေရးျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ဟာ သဘာ၀နဲ႕ကင္းကြာျပီးျဖစ္တည္ေနတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သိဖို႕ ကြ်န္ေတာ္အားထုတ္ခဲ႔ပါတယ္။ ........ အေသေကာင္လိုစိတ္နဲ႕သြားခဲ႔ျပီး၊ ၀ိညာဥ္အသစ္နဲ႕ ဆက္လက္ခုတ္ေမာင္းမယ္႔ရထားတစ္စီးလိုကြ်န္ေတာ္ျပန္လာခဲ႔တယ္။ .... ဒီကဗ်ာေတြဟာ သိပ္ေအးတဲ႔ေလထုထဲက ကြ်န္ေတာ္႔ လက္ခုပ္နဲ႕ဖမ္းခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာတစ္ခ်ိဳ႕ပါပဲ။ ............

ဇန္န၀ါရီလဟာ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်တဲ႔လပဲ။ ........ ဒီေလာက္ဆိုးတဲ႔လတစ္လကို တစ္ခါမွမရခဲ႔ဖူးဘူး ..........။ ဇန္န၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႕မွာကြ်န္ေတာ္႔မွာ ဘ၀အဓိပၸာယ္ေရာ၊ ဘ၀သစၥာပါ ေပ်ာက္သြားသလို .. အရာရာ အေမွာင္အတိက်သြားပါတယ္။ ၁၄ ရက္ေန႕မွာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အျမင္႔ေပ ၄၅၀၀ ေက်ာ္ေတာင္တန္းေပၚမွာ ကဗ်ာေတြတထိုင္တည္းေရးေနျဖစ္ပါတယ္။ .... ကြ်န္ေတာ္႔ကိုယ္ ကြ်န္ေတာ္လည္း နားမလည္မိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ အလွည္႕အေျပာင္းမ်ားလြန္းတဲ႔ေလာကမွာ ကြ်န္ေတာ္ရပ္တည္ဖို႕ ေျမသားေနရာတစ္ခုမလုိခ်င္ပါဘူး။ ေျမသားကိုလည္းစိတ္မခ်ပါဘူး။ ေက်ာက္သားမ်က္ႏွာျပင္ကိုလည္းစိတ္မခ်ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ခ်ရမွာပါကဘာလဲ ......ကဗ်ာေတြေရးရင္ အျပင္းအထန္ ဆင္ျခင္မိတယ္။ ............။ ကဗ်ာေတြေရးရင္း အျပင္းအထန္ရွာေဖြမိတယ္။ တစ္ခုခုရိွရင္ ကြ်န္ေတာ္ေနလုိ႕ရျပီဆိုရင္ အဲဒီတစ္ခုခုဟာ ဘာျဖစ္ေနသင္႔လဲ။ ဘာျဖစ္ေနရမွာလဲဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္စမ္းစစ္ပါတယ္။ ........... ကဗ်ာေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ လမ္းခရီး၊သမၼာတရားနဲ႕အသက္ပါပဲ။ ....... Oneness, Nothingness, Aloneness ဆိုတာေတြကိုလည္း ျပန္ကုတ္ျခစ္ၾကည္႕ပါတယ္။ ဘယ္လက္က ညာလက္ကို မယံုၾကည္ရတဲ႔ေလာကမွာ ကြ်န္ေတာ္ေနထုိင္ပါတယ္။ ....... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာကိုေတာ႔ ယံုၾကည္ခဲ႔ပါတယ္။

Zephyr

အျမင္႔ေပ ၄၅၀၀

မြန္းၾကပ္တဲ႔ လူအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕အထက္
အျမင္႔ေပ ၄၅၀၀ ေက်ာ္မွာ
ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ေနတယ္။

တိမ္ခိုးေ၀တဲ႔ေတာင္တန္း
လက္ဖက္စိုက္ခင္း
သဘာ၀ေနေရာင္ျခည္
ေအးျမတဲ႔ေလထု
ဒါေတြပဲရိွတယ္။

မနက္ျဖန္အေၾကာင္းေတြးဖုိ႕
မေန႕က ကိစၥေဆြးဖို႕
ကြ်န္ေတာ္လာခဲ႔တာမဟုတ္ဘူး။

အျမင္႔ဆံုးေတာင္ေတြေပၚက
ေအာက္ဆီဂ်င္အနည္းငယ္နဲ႕ရွင္တဲ႔
သစ္ပင္ပုေလးေတြဆီက
ကဗ်ာဘယ္ေလာက္ စစ္ထုတ္ယူႏုိင္မလဲသိဖုိ႕
ကြ်န္ေတာ္လာခဲ႔ပါတယ္။ ။

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>


ေတာင္တက္လမ္းမ်ား


ေကြ႕၀ိုက္ ....
ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္မႈကိုသပ္ရပ္ေအာင္၊
အထက္ကိုတက္ဖို႕
ေအာက္ကိုဆင္းဖုိ႕
လမ္းက သူ႕သေဘာသူေဆာင္ေန၊

လမ္းကိုမုန္းတဲ႔ကားေတြ ေခ်ာက္ထဲမွာ ........။
လမ္းကိုခ်စ္တဲ႔သူေတြေရာ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၾကလဲ ..........
အျပင္းအထန္သိခ်င္ေနမိတယ္။ ။

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ေရညိွပင္မ်ား

သိပ္ျမင္႔တဲ႔ သစ္ေတာေတြမွာ
ေရဓာတ္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပါတဲ႔ ေရညိွပင္ေတြ လႊမ္းေနတယ္။
ေရဓာတ္ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပါတဲ႔ ေရညိွပင္လည္းရိွတယ္။
က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္မေအာ္ဘဲ
ေရညိွပင္ေလး သစ္ေတာထိန္းသိမ္းေနတာ
ခ်စ္စရာေကာင္းလိ္ုက္တာ။ ။

No comments: