သံုးလက္မပတ္လည္ေျမေလးတစ္ကြက္ဝယ္ႏုိင္ရင္ ေျခမႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ေျခဖ်ားေထာက္ထားမယ္။
အက်ယ္အဝန္းလား၊ အက်ဥ္းအက်ပ္လား
အလ်ား၊အနံတုိလြန္းတယ္၊
အမိုးမျမင္႔ဘူး၊(၉ေပတဲ႔)
ေလွကားက်ဥ္းတယ္။
အျမင္႔ၾကီးမွာ၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ငွားစားရင္ တစ္သိန္းရေသးတယ္။
ကဗ်ာဆိုတာ အဇၥ်တၱကိုေဖာ္ျပရမယ္။
အတိုးဘယ္ေလာက္ႏႈန္းလဲ၊
အရင္းနဲ႕ကိုက္သလား၊
လူဆင္းရဲေတြကို အျမတ္ထုတ္ဖုိ႕လား၊
လူတန္းစားကြာဟမႈကို ဇစ္တပ္ေပးခ်င္တာလား၊
ငါလား၊ သူလုိကိုယ္လို ဘူဇြာ၊
အဲဒီလိုမ်ားလား၊
ငါ႔အကြက္ ငါအိမ္ေဆာက္လုိက္ရင္ လယ္လာစိုက္ေနၾကတစ္ေယာက္
ငိုမွာလား၊
ဒီေျမေတြကို မင္းတုိ႕မပိုင္ဘူး၊ ငါလည္း အငွား၊
မင္းတုိ႕ငါတို႕
တဏွာေယာက်ာ္းလက္သမားရဲ႕
လြဲေခ်ာ္ေဆာက္ခ်က္ေတြ။
မနက္ရိွဳင္းဘူး၊
သို႕ေသာ္လည္း
သံုးမရေတာ႔ဘူး။
ဒီဘဝ၊
ဟိုဘဝ၊
အဲဒီဘဝရဲ႕ ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းအကြာ၊
အဲဒီဘက္မွာေရာ
ေျမေစ်းဘယ္ေလာက္၊
ျခံေျမလား၊
အပင္စိုက္ရမွာလား၊
ငါးေမြးရမွာလား၊
လမ္းခ်ဲ႕ရင္ ငါ႔ေျမမထိေစနဲ႕လား၊
စီမံကိန္းေျမလား၊
မုဆိုးမဆီက မုန္ညင္းဆီလား၊ မုန္ညင္းေစ႔လား၊
ပါပါရာဇီရဲ႕ မွန္ေျပာင္းရွည္ထဲက
ဝတ္လစ္စလစ္ ဆယ္လီဘရစ္တီလား၊
ငါတုိ႕ဘဝ
ငါတို႕
ေဝခြဲမရေသးတာ မွားလား၊
ပါလာတာကို
ျဖတ္လုိက္ျပီးမွ
ျပန္လိုခ်င္လုိ႕ အတုျပန္တပ္ေနရမယ္တဲ႔၊
အူအတတ္ထုတ္ထားတဲ႔သူေတြေျပာပါတယ္။
က်ေနာ္႔အေတြးမ်ားခ်ာခ်ာလည္၊
ၾကိဳပိြဳင္႔အတြက္
ငိုဖို႕
မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါၾကိဳျပီး ပြိဳင္႔ေအာက္ လုပ္ထားရမွာလား၊
အကယ္ဒမီေတြ ဘယ္ႏွစ္ထပ္ကြမ္းလဲ
ပြဲစားက လွလွေလး အျမဲျပံဳးတယ္၊
ဟုတ္တယ္ ဦးေလး၊
ေစ်းေတြက
အရူး တရြတ္တုိက္ဆြဲသြားတဲ႔ သစ္ကိုင္းထိပ္ဖ်ားမွာ ပါသြားတဲ႔ သစ္ရြက္ေလးလို
ျဖစ္ခ်င္ရာကို ျဖစ္ေနေတာ႔တာတဲ႔၊
ကြ်န္မတို႕က ပြဲစားပါ
ေကာက္ညွင္းေပါင္းေရာင္းတယ္မမွတ္ပါနဲ႕
ဘာလဲဟဲ႔ ေကာက္ညွင္းေပါင္း
ႏွမ္းျဖဴးတယ္မထင္နဲ႕လုိ႕ေျပာတာပါရွင္႔
ေအာ္ ... ေအး ...
အဆန္းေတြခ်ည္႕၊
ကိုင္ထားလုိက္တာမမွားပါဘူးရွင္ဆိုပဲ။
ဆြဲထားလုိက္မွ စိတ္ခ်ရမယ္ဆုိတာလည္းရိွေသးတယ္။
တံုးခုထားျပီးကန္ထုတ္လုိက္ေပါ႔တဲ႔၊
လည္ပင္းကၾကိဳးကအစ
ငါ႔ကို
အၾကံေပးေနတယ္။ ။
Zephyr
No comments:
Post a Comment