Wednesday, October 29, 2014

ႏွင္းဆီပန္းမ်ား

ႏွင္းဆီပန္းမ်ား

အုုတ္ဂူတစ္ဂူဖံုုးလႊမ္းသြားေစတဲ႔ပန္းေတြေပါ႔။ ဒီပန္းေတြရဲ႕ ဘာသာစကားက အနက္ေရာင္မ်ားပါပဲ။ ျပန္မရႏိုုင္တဲ႔ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕အေဝးဆံုုးခရီးဟာ ဦးေခါင္းထဲမွာ ခဏခဏျဖစ္ေနတဲ႔စစ္ပြဲ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမရႏုုိင္ဘူး။ စိတ္ထဲမွာ မၾကာမၾကာ ထထေတာက္ေနတဲ႔မီး၊ မီးေတာင္ရွင္တစ္ခုုရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးနဲ႕ လႈပ္လႈပ္ႏိုုးေနတဲ႔ အိပ္မက္ဆိုုးမ်ားပါပဲ။ ေနေကာင္းသြားမွာပါဆိုုတဲ႔ စကားသံဟာ အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ အ ိမ္မက္ဆန္လြန္းေနတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ႔အခါမွာ ပါမလာမယ္႔ ခ်စ္ခင္တဲ႔သူေတြနဲ႕  ဆင္းရဲတြင္းမွာ နည္းနည္းေလာက္ပိုျပီး အတူေနလုုိက္ဖုုိ႕ေကာင္းတယ္။

အမွတ္ရစရာေတြကိုု အမွတ္မရေတာ႔တဲ႔အထိ၊ စီးဆင္းေနတဲ႔ ေရေတြ ရပ္တန္႕သြားသလိုုျဖစ္စဥ္တစ္ခုုခုု၊ ထူးကဲဒီေရနဲ႕ ၾကိဳတင္သတိေပးခ်က္ေတြ၊ ေစာင္႔ဆုုိင္းရတဲ႔ ကားမွတ္တိုုင္ေတြ၊ ျပန္မလာတဲ႔ခရီးသြားဟာ ျပန္မလာေတာ႔ဘူးဆိုုတာ သူကိုုယ္တုုိင္ သိမသြားႏုုိင္ခဲ႔ပါဘူး။

ဒဏ္ရာရေန႕စြဲမ်ား .. တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္။ ေခါင္းထဲကထုုတ္ထားလုုိက္၊ စိတ္ထဲမွာေရာက္လာလိုုက္။ ခဏမစဲျပသေနတဲ႔ အလြမ္းဇာတ္။ omega မေသသ၍ alpha က date ေတြ reset လုုပ္လုုိ႕ရတယ္ဆိုုတဲ႔ edge of tomorrow ဇာတ္ကားဆန္ဆန္။ အလြမ္းဟာ ျမိဳ႕ပတ္ရထားလိုု ၊ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ျမိဳ႕ထဲကမထြက္ႏုုိင္ဘူး။ တစ္ပတ္ျပီးတစ္ပတ္ မျမင္ရတဲ႔ၾကိဳးေတြနဲ႕ ရစ္ခ်ည္ပတ္ထံုုးေနလိုုက္တာ။ 

မငိုုေပမယ္႔ မျမင္ရတဲ႔ မ်က္ရည္ေတြဟာ ေသြးထဲမွာ လြန္းထိုးသြားလာေနၾကတယ္။ အခ်ိန္နာရီေတြရဲ႕ရုုတ္တရတ္ အဓိပၺာယ္မဲ႔သြားမႈဟာ ဘယ္လိုုမွ ျပန္တုုိက္ထားလိုုက္လိုု႕ မရေတာ႔ဘူး။ ေသေလာက္ေသာ ျပတ္ရွဒဏ္ရာမ်ားဟာ စိတ္ရဲ႕အႏွံအျပားမွာ ထင္ရွားတဲ႔ျဖစ္ပ်က္။

အိပ္စက္ခ်ိန္မ်ားဟာ ေတာင္ပံေပါက္ျပီး ပ်ံသန္းသြားၾက။ ဆိုုးရြားကိုုက္ျခစ္တတ္တဲ႔ rodents ေတြဟာ တပ္နဲ႕ခ်ီျပီး စိတ္ကိုုကိုုက္ေန၊ျခစ္ေန၊ တူးထုုတ္ေနၾက။

ဘယ္ေတာ႔မွ မရင္႔က်က္လာတဲ႔ ေနာင္တတရားရဲ႕ မနက္ျဖန္၊ အျမင္႔မပ်ံေတာ႔တဲ႔ငွက္မ်ား။ တံခါးေပါက္တုုိင္းဟာ အႏၱရာယ္အမွတ္အသားနဲ႕ ဦးေခါင္းခြံကိုု လက္ဖ်ံႏွစ္ေခ်ာင္းခတ္ထားလုုိက္ျပီ။ ထပ္မံသြားစရာမရိွေတာ႔တဲ႔ဘဝရဲ႕အပိတ္။ ျငိမ္ျငိမ္ေလးရပ္ေနလုိက္ဖုုိ႕ပါပဲ။

ဆြံ႕အသြားတဲ႔ေတးသံ၊ ကြဲေၾကသြားတဲ႔ေရအိုုးမ်ားနဲ႕အတူ၊ အသံဝင္သြားတဲ႔ ဥၾသေတြ၊ ေႏြဦးရဲ႕ ဆယ္႔ႏွစ္လရာသီျပန္႕ၾကဲသြားမႈဟာ ဝိဉာဥ္ႏႈတ္အခင္းအက်င္းဆန္လြန္းခဲ႔တာေပါ႔။ ေၾကြက်သြားတဲ႔သစ္ရြက္ေတြဟာေဝးလံခရီးကို ႏွင္ၾကရဦးမွာပဲမဟုတ္လား။

ေကာင္းစြာသြားႏွင္႔ပါ .....။                       ။


Regards,
Z

သူဟာ တစ္ခုမွမပ်က္ကြက္ခဲ႔ဘူး။ မနက္ခင္းေကာ္ဖီကေန ညစာအထိ။ ရည္းစားကိုေပးမယ္႔ စံပယ္ပန္းကေန အသည္းကြဲခ်ိန္နားေထာင္ဖုိ႕ စီဒီဓာတ္ျပားဖုိးအထိ။ တစ္ခုမွမပ်က္ကြက္ခဲ႔ဘူး။ 
သတိရပါတယ္ေမေမ။


Sunday, October 12, 2014

ေလလြင္႔ေဝးလံ

ေလလြင္႔ေဝးလံ

ဒဏ္ရာႏွစ္မ်ိဳး၊
တစ္မ်ိဳးက မေသ၊
တစ္မ်ိဳးက ေသ။

အခ်စ္ႏွစ္မ်ိဳး၊
တစ္မ်ိဳးက ရက္လြန္ေန႕စြဲပါ၊
တစ္မ်ိုဳးက ထာဝရ။

အိမ္မက္ႏွစ္မ်ိဳး၊
တစ္မ်ိဳးက လင္းလက္၊
တစ္မ်ိဳးက မႈန္ေဝ။

ခရီးကႏွစ္မ်ိဳး၊
ျပန္လမ္းရိွ၊
ျပန္လမ္းမဲ႔။

ေသျခင္းကႏွစ္မ်ိဳး၊
ျပံဳးေသ
မဲ႔ေသ။

နာက်င္တာေတြကိုု
စကၠဴေလွေလးေခါက္ျပီး၊
ေမွ်ာလိုုက္တာ ......
အေမ႔အုုတ္ဂူဆီေရာက္ပါ႔မလား။               ။

Zephyr

Mum, it had been six years.
We still get your love and kindness.
R.I.P