Saturday, September 20, 2014

အနက္ရုုပ္ကိုုေကာက္ကိုုင္လိုက္တယ္။

အနက္ရုုပ္ကိုုေကာက္ကိုုင္လိုက္တယ္။
------------------------------------------------

မေန႕ည စစ္တုုရင္ျပန္ကစားၾကေတာ႔ ငါအရုုပ္အျဖဴ။
တစ္ဘဝလံုုး အရုုပ္အျဖဴနဲ႕ပဲ ငါတုုိက္ခိုုက္တယ္။
ဘယ္ေတာ႔မွ အလံမလဲတဲ႔ျမင္းသည္ေတာ္။
မာေရေက်ာေရ ရဲတုုိက္ၾကီး။

ဘယ္ဘက္မွာ ငါ႔ျမင္းကိုု ဗဟိုုေလးကြက္ကိုု အုုပ္ထားမယ္။
အျမဲဒီလိုုပဲ။
ငါက အျမဲဒီလိုုပဲ။
ငါက အျမဲဒီလိုုပဲ။

ေနာက္ဆံုုးမွာ
ငါ႔မွာ အျမဲ လြတ္ကြ်တ္ ပြန္းတစ္ေကာင္ရိွတယ္။
ေနာက္ဆံုုးမွာ
အျမဲတမ္း တစ္ကြက္သာေနတဲ႔ အေျခအေနေကာင္းအရုုပ္ရိွတယ္။
အေၾကာင္းေကာင္းတစ္ခုုရိွတယ္။
ဟိတလိုု႕ေခၚတဲ႔တစ္ခုုေပါ႔။

အနက္ေရာင္မယူခ်င္ဘူး။
ေစာင္႔ဆုုိင္းျခင္းဟာ ပ်င္းရိစရာ။
ေစာင္႔ဆုုိင္းျခင္းဟာ ပ်င္းရိစရာ။
ေစာင္႔ဆုုိင္းျခင္းဟာ ပ်င္းရိစရာ။
အျမဲတစ္လွည္႕ေနာက္က်ေနရတာ ပ်င္းစရာ။


ႏိုင္မွာေသခ်ာရင္
ကစားရုုပ္ေတြအားလံုုးလဲပစ္ႏုုိင္တယ္။
မေသခ်ာမႈေတြနဲ႕
အလဲအထပ္လုုပ္ၾကတဲ႔ ေခတ္ထဲမွာ
ငါ႔အကြက္ေတြ အံမဝင္ဘူး။

ေလာကမွာ
တစ္ခ်ိဳ႕အရက္ခြက္ကိုု ေကာက္ကိုုင္လုုိက္သလိုု
အနက္ရုုပ္ကိုုေကာက္ကိုုင္လုုိက္တယ္။
e4-c5
ခုခံေနရတာပဲ။
ေလာကဓံအျဖဴ
လူ အနက္
ဂလဲ႔တစ္ကြက္နာေနတယ္။

အခ်ိန္အသာစီးမရဘူး။
နည္းနည္းခက္ေနတယ္။
နည္းနည္းခက္ေနတယ္။
နည္းနည္းခက္ေနတယ္။

အနက္ရုုပ္ကိုုေကာက္ကိုုင္လိုုက္တယ္။
အနက္ရုုပ္ကိုု ေကာက္ကိုုင္လုုိက္တယ္။
ဟင္းလင္းပြင္႔ ဘိေရွာ႔ပ္လိုုင္းတစ္ခုုလုုိခ်င္တယ္။
....
လြတ္ကြ်တ္ပြန္းတစ္ေကာင္လုုိခ်င္တယ္။

သေရပြဲေတာ႔ မလိုုခ်င္ဘူး။             ။

Zephyr




ခရီးသြားရင္း၊ အျမည္းစားရင္း

ခရီးသြားရင္း၊ အျမည္းစားရင္း

သိပ္အေဝးၾကီးသြားေတာ႔လည္း
ေျခေညာင္းတယ္။
ရပ္ေနျပန္ေတာ႔လည္း
ျပတ္က်န္ခဲ႔သလုုိလုုိပဲ။

လက္ခုုပ္သံေၾကာင္႔ ေျပးတဲ႔ ခ်န္ပီယံလည္း
လက္ခုုပ္သံနဲ႕အတူ ျပီးဆံုုးသြားျပီ။

အေဝးမွာ
အေဝးပဲရိွတယ္။
အဲဒီအထိ သြားမွာလား။


ျပန္ၾကည္႕ေတာ႔
အရိပ္ဟာ
အတိတ္မွာ က်န္ေနခဲ႔သလိုုလိုုနဲ႕
ဖိနပ္ေပါက္ေနတာပါလား။

ငါကယ္မွျဖစ္မယ္႔အရာ
တစ္ခုုမွမရိွေသးတဲ႔အတြက္
ေက်နပ္ပါတယ္။

စစ္ေသြးလည္းမၾကြခဲ႔သလိုု
ေရဒီယုုိသတၱိလည္းမၾကြခဲ႔ပါဘူး။

အိမ္မက္ထဲက ျခေသၤ႔ေတြ၊
အိမ္မက္ထဲက အံဆြဲထဲမွာ၊
ညပ္က်န္ရစ္ခဲ႔တာ။

ပန္းပြင္႔ေတြဟာ
ေကာင္းကင္မွာ ပြင္႔ေတာ႔
ၾကယ္ေတြအမွတ္နဲ႕
ေငးရျပန္တာပါပဲ။             ။

Zephyr