အလြယ္ေရးထုိးထားတဲ႔လက္မွတ္
စင္ေရာ္လည္း အစာရွာမရတဲ႔ရက္ရိွတယ္၊
ေကာင္းကင္မွာလည္း တိမ္ေတြမပါတဲ႔ေန႕ရိွတယ္။
မနက္ခင္း ႏွင္းေတြမွာပါတဲ႔ အက္စစ္ဟာ
အလန္းဆန္းဆံုုး ေဆာင္းပန္းကေလးမ်ားကုိ
ညွိဳးႏြမ္းသြားေစႏုိင္တယ္။
တစ္ေန႕လံုး စုိက္ခင္းကုိ ေရပက္ေနတာ
တစ္ေန႕လံုးေတာင္ေပၚကုိ သစ္သီးဗန္းေလးနဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္တက္ေနတာ
တစ္ေန႕လံုး ႏြားအုပ္ကုိေက်ာင္းေနတာ
တစ္ေန႕လံုး တံတားေဆာက္ဖုိ႕ ေက်ာက္သယ္ေနတာ
လုပ္အားဟာ ေငြက်ပ္ ၂၀၀၀ မွ်သာ တန္သတဲ႔။
ေတာင္ေတြကုိေက်ာ္ျပီး တစ္ေန႕မုိင္ ၂၀ ေလွ်ာက္ရတာ
ေလွတစ္တန္၊ကားတစ္တန္၊ ေျခက်င္တစ္တန္ လမ္းမ်ားကုိျဖတ္သန္းေနတာဟာ
ေက်ာင္းကုိသြားေနတာတဲ႔၊
ဒီေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကုိ ဒီပညာေရးက ျဖည္႕ေပးႏုိင္မလား စုိးရိမ္တယ္။
ေက်ာင္းလြယ္အိတ္အေလးၾကီးကုိ
အေဝးၾကီးလြယ္သြားတဲ႔
ေက်ာင္းသားေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းမ်ား
ေတာက္ပေနသေလာက္၊
သူ႕ေက်ာင္းဝတ္စံုဟာ
ေဟာင္းႏြမ္းေနတယ္။
မိမိကုိယ္ကုိ
တတ္ႏုိင္သမွ် ေကြးေကာက္ထားျခင္းဆုိတဲ႔ အေႏြးထည္ကလြဲရင္
ဘာမွမရိွတဲ႔
ေခြးတစ္ေကာင္ အေအးလြန္ကဲ ေဆာင္းရာသီကုုိ ခုခံေနသလုိမ်ိဳး
ခက္ခဲလြန္းတဲ႔ ဘဝေတြဟာ
ဆင္းရဲျခင္းကုိ လက္ဗလာနဲ႕ ခုခံေနတာ။
ျပည္႕စံုုျခင္းအထိလည္းမေမွ်ာ္လင္႔ၾကပါဘူး၊
အဆင္ေျပရံုု၊ ဝမ္းဝလုိ႕ခါးလွရံုုထက္မပိုုၾကပါဘူး၊
ဒီေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေသးေသးေလးကုိ
ေျခဖဝါးေသးေသးေလးထဲမွာ ထိန္းသိမ္းျပီး၊
တစ္ေန႕တစ္ေန႕ ေက်ာင္းကုိ ေရာက္ေအာင္သြားေနေသးတာ
ျမင္ရရံုနဲ႕ ေၾကကြဲစရာ၊
ဒီျမင္ကြင္းေလးကုိ
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕က
ႏွလံုးသားနဲ႕မၾကားရေတာ႔၊
လက္ကုိင္ဖုန္းေလးထုတ္ျပီး ဓာတ္ပံုရုုိက္
#ခက္ခဲေသာဘဝမ်ား#ေက်ာင္းသားေလးေတြ#ေလးလံေသာလြယ္အိတ္ ဆုိျပီး
social media တစ္ခုခုမွာ တင္ရံုထက္မပုိတဲ႔ စာနာမႈနဲ႕ ရက္စက္လုိက္ၾကတာေပါ႔။
က်ေနာ္တုိ႕လာၾကည္႕ရတဲ႔
သူတို႕ရဲ႕ အလွပဆံုး ရႈခင္းေတြကုိ သူတုုိ႕မခံစားႏုိင္ၾကပါဘူး။
ဘဝဟာခက္ခဲလြန္းတဲ႔အခါ ရသခံစားမႈဟာ ခ်ိဳ႕တဲ႔သြားတယ္မဟုတ္လား။
ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးေတြဟာ
လူခ်မ္းသာေတြ ပုိခ်မ္းသာသြားဖုိ႕မဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး၊
ဆင္းရဲသားလူတန္းစားရဲ႕ ေဟာင္းေလာင္းပြင္႔ အစာအိမ္ထဲ
အစာၾကမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ရိွေနေရးအတြက္ပဲ ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။
ဖြံ႕ျဖိဳးမႈမညီမွ်မႈရဲ႕ အၾကပ္အတည္းကုိ
ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ ဘယ္ႏွစ္မိုင္ေလွ်ာက္မွ
ေက်ာင္းကုိေရာက္သလဲဆုိတာနဲ႕ တုိင္းတာၾကည္႕ရင္
နီးစပ္တဲ႔အေျဖရႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕ ထမင္းဘူးထဲက ေန႕လည္စာကုုိဖြင္႔မၾကည္႕မိခင္
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ လက္ကုိင္ဖံုုးမ်ားကုိ
အရင္ဆံုးပိတ္ထားလုိက္ဖုိ႕လိုမယ္ထင္တယ္။ ။
Zephyr
No comments:
Post a Comment