Monday, December 13, 2010

ရာဇ၀င္ေတြျဖတ္ေက်ာ္သြားလုိက္၊ျပန္လုိက္လုပ္ေနျခင္းဟာလည္း(ေသာက္) ဒုလႅဘ

စကားခ်ီးစ္

အေမ႔ေမြးေန႕မွာ အမွတ္တရေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားစဥ္းစားပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္သားအမိေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္းပါပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ထံုးစံအတုိင္း အေမေတြ စိတ္ရွည္တာကိုသိႏိုင္ဖို႕ဟာ သားသမီးေတြ သိပ္မလိမၼာဖုိ႕လုိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း အေတာ္ေလးဆိုးပါတယ္။ လူမ်ားေတြနဲ႕မဆိုးသမွ် အေမ႔ကိုဆို ဆိုးပါတယ္။ ေျပာစကားလည္း နားေထာင္ဖုိ႕အေတာ္ခက္တဲ႔အမ်ိဳးအစားထဲမွာပါပါတယ္။ အငယ္ေကာင္ေလးကလည္း ပါရမီမနည္းပါဘူး။ ဆိုးတဲ႔ေနရာမွာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး သူမသာ၊ကိုယ္မသာရိွပါတယ္။ ဒီလိုသားမ်ဳိးေတြနဲ႕ အသက္ရွည္ရွည္ေနဖုိ႕ဆိုတာ အေမ႔အတြက္ အေတာ္ေလးေတြးေၾကာက္စရာ အခက္အခဲလည္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏုိင္တယ္။ အေမကေတာ႔ အေမပီပီ သားသမီးေတြကို မေကာင္းလည္းမျမင္ပါဘူး။ ဆုိိးလည္းဆိုးတဲ႔အတုိင္း ခ်စ္ခင္တာပါပဲ။

အခုလည္း အေမ႔ေမြးေန႕မွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးပါတယ္။
ကဗ်ာလည္းမေရးျဖစ္တာ အေတာ္ေလးၾကာပါျပီ။ ကဗ်ာမွာလည္း (ေသာက္)ဆိုတာေတြ ခဏခဏပါပါတယ္။ ၾကီးလာမွ ပိုျပီး ရိုင္းလာတယ္ထင္ပါတယ္။ စိတ္အေျခခံကိုက ေဒါသမ်ားရတဲ႔အထဲ ... အခုတေလာလည္း ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာနဲ႕ စိတ္က သိပ္မရွည္လုိ႕ပိုမ်ားေဒါသထြက္လာသလားထင္ရပါတယ္။ အေမဖတ္ဖို႕ ေရးလိုက္တဲ႔ကဗ်ာျဖစ္တဲ႔အတြက္ အေမကေတာ႔ နားလည္ပါလိမ္႔မယ္။ အေမ႔ေမြးေန႕ျဖစ္တဲ႔အတြက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ ဘ၀ကို ဖရီးကစ္ကန္သလို အေ၀းကေန ေကြ႕၀ိုက္ကန္သြင္းၾကည္႕တာမ်ိဳးပါ။

အခုေလာေလာဆယ္ အိုရွိဳရဲ႕ Courage ဆုိတဲ႔စာအုပ္ေလးကိုဖတ္ရင္း ဘ၀ကိုတစ္ေခါက္ထပ္သံုးသပ္ပါတယ္။ အသက္ႏွစ္ဆယ္႔ကိုးျပည္႕ခါနီး ဘ၀ၾကီးဟာ အေရာင္ေျပာင္းလာတယ္လို႕ခံစားရပါတယ္။ သတၱိအေၾကာင္းကိုလည္းပိုစဥ္းစားျဖစ္တယ္။ ဘ၀ၾကီးကို ျဖတ္သန္းေနၾကတဲ႔သူတိုင္းဟာ သတၱိအေတာ္ေကာင္းတာပဲလုိ႕ေတြးမိတယ္။

အေမ႔ေမြးေန႕မွာ အေမ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
မေပ်ာ္ရႊင္ရင္ေတာင္ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ။
သားေတြနဲ႕အတူ ဘ၀ၾကီးကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာျဖတ္ေက်ာ္သြားႏိုင္ပါေစ။

Mom, peace B upon U ..dear.


ရာဇ၀င္ေတြျဖတ္ေက်ာ္သြားလုိက္၊ျပန္လုိက္လုပ္ေနျခင္းဟာလည္း(ေသာက္) ဒုလႅဘ

မနက္မိုးလင္းလာတာ၊
မဟုတ္ဘူး၊ အရုဏ္အလင္းဟာ အစာရွာထြက္ေနတာ။
တစ္ေန႕တာအတြက္ မဂၤလာပါ ...၊
လွဴပါတန္းပါ၊
ေရစက္ခ် အမွ်ေ၀ပါ ......
ေၾကကြဲျခင္းေတးသံေတြကို ခဏေလးေမ႔ၾကစို႕....
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေမတၱာပို႕ဖို႕ပါ ....
ေလာကၾကီးကို ခဏပိတ္ ...
စိတ္ေတြကို စိတ္နဲ႕ခ်ိတ္ပိတ္ထားလုိက္ပါ။

ဟိုဘက္ကမာၻတျခမ္းက ယမ္းနံ႕ဟာ
ဒီဘက္ကမာၻမွာ အသက္ရွဴမ၀ဘူး ..................။

အျဖဴေရာင္ကုိ ဘာနဲ႕ပဲေရာေရာ၊ အျဖဴအတုိင္းျပန္မရေတာ႔ဘူး။
အေရာင္ကန္းေလာကၾကီးထဲ ပစ္ခ်ခံထားရတဲ႔ ...
ျဖဴျဖဴစင္စင္စိတ္ကေလး ...
အဲဒီစိတ္ကေလး နာက်င္ေအာ္ျမည္ေနတာ ...
သင္ ၾကားရရဲ႕လား။

ထြက္ေပါက္တစ္ခုပါမလာတာကလြဲရင္၊
ေလာကၾကီးဟာ ေနေပ်ာ္ပါတယ္။
ေသေပ်ာ္ပါတယ္။
ဘာမဆိုေပ်ာ္ပါတယ္။

ေသခ်ာျခင္းနဲ႕လြပ္လပ္ျခင္းကို တစ္ခုပဲရမယ္လုိ႕ *အိုရွိဳကေျပာတယ္။
ဘာကိုေရြးခ်ယ္ၾကမွာလဲ ရဲေဘာ္တို႕ ....။
မေသမခ်ာဘ၀ၾကီးမွာ ...
လြတ္လပ္စြာ ...
ဒုကၡေတြကို ရင္ဆိုင္ခြင္႔ၾကီး ........
အဲဒီ ဒုလႅဘၾကီးကို .............။

ေန႕လည္ေရာက္ျပီ။
(ေသာက္)ဘ၀က မေနရေသးဘူး ...တစ္၀က္က်ိဳးျပီ။
ဇာတိ၊ဇရာ၊မရဏ
ရထားဟာ ထင္သေလာက္ ေ၀းေ၀းမသြားေတာ႔ဘူး။
အခုလုိေခတ္ၾကီးမွာ ...
နိယာမတရားေတြေကြးေကာက္၊
(ေသာက္)အမွန္တရားကိုေတာင္ ျပန္ျပန္ေျဖာင္႔ယူၾကရတယ္။

မြန္းတည္႕ခ်ိန္ဟာ ၾကာတယ္။
လက္ပံပြင္႔ခ်ိန္ၾကီး လာေမြးခံၾကရတဲ႕ငါတို႕ ...
ကံေပါ႔ကြယ္။

မြန္းတည္႕တုန္းဘာလုပ္ၾကမလဲ။
(ေဆးရိုးလွမ္းမလား။)
တေရးအိပ္မလား။
စပါးလွမ္းမလား။
*မဆာ:ခ်္ သြားမလား
ေခတ္ၾကီးက ေရြးစရာမ်ားပါတယ္။

ငါတို႕ရဲ႕သိမႈဟာ ေမာဟ။
က်န္တာေတြမေျပာနဲ႕ဦး .....
"ေရခမ္းေနတာေတာင္ ေရလုိက္လြဲေနတဲ႔ငါးဟာ ဘယ္လိုေျခကုန္လက္ပမ္းၾကေနမွန္းကို မေဖာ္ျပတတ္ေလာက္ေအာင္ပဲ။"
အထက္ပါ၀ါက်အတြက္ေရာ ေမာဟဘယ္ေလာက္လုိမလဲ။

သံသရာဟာလည္တယ္။
ကမာၻဟာလည္တယ္။
၀ဋ္ဟာ လည္တယ္။
အဲဒီလို လည္ေနတဲ႔ေလာကၾကီးမွာ .........
မလည္သူေတြ ေသသြားတာ ဆန္းသလား။

ဒိုင္ႏိုေဆာေတြ မ်ိဳးတံုးသြားသလို၊
လင္းပိုင္ရဲ ႔လက္ေတြတို၀င္သြားသလို၊
လူရဲ႕ေျခေထာက္ေတြခိုင္မတ္လာသလို၊
ေသာက္ရူးေလာကၾကီးမွာ
အႏူျမဴလက္နက္ေတြ သူ႕အလုိုလုိေပ်ာက္မသြားႏုိင္ဘူး။

ညေရာက္ျပီ .........
ၾကယ္ကေလးေတြ၊
ေဆာင္းရာသီ သစ္ရြက္ဖ်ားမွာ တြဲလြဲခိုေနတဲ႔ ေရစက္ကေလးထဲကို အလည္လာတဲ႔ၾကယ္ေလးေတြ ....
Sweet December ...
Bitter Memories ...
ညီမွ်ျခင္းရဲ႕တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ေနထုိင္ခြင္႔ရသူေတြ၊
..........
ငါပိုင္ဆိုင္တဲ႔ညေတြမို႕
မအိပ္စက္ပစ္လုိက္ႏိုင္ဘူး ..................။

*အိုရိွဳ=Osho
*မဆာ:ခ်္=massage=အႏွိပ္ခန္း

Notes:

လူအျဖစ္မွာ သပိတ္၀င္အိတ္၀င္ရခဲ႔တဲ႔ေနာင္တေတြ ေျပာင္စင္ေအာင္ပြတ္တိုက္ ...
စိတ္မိုက္တို႕သြားရာလမ္းသို႕မလုိက္ပါေစဘဲ..... ကဗ်ာေရးျခင္းျဖင္႔သာ ျပစ္ဒဏ္ဆပ္ေျဖေနရတဲ႔ဥခြံလို အမိုက္ေမွာင္ ... စီစီရီရီျဖန္႕ၾကဲထားေသာ ခရမ္းေရာင္မြဲမြဲတိမ္တိုက္ေတြ .........ငံု႕မိုးကိုင္းအုပ္ အေမွာင္ကို လက္ျပန္ၾကိဳးတုပ္ထားတဲ႔အလင္းဖန္႕ဖန္႕တစ္မွ်င္တစ္ေလ .....
အလွထားဖုိ႕ေလာက္သာေကာင္းတဲ႔ ဘုရားစင္ေပၚက က်ည္ဆံခြံ ပန္းအိုးေတြ .......
Pain is good ဆိုတဲ႔ အလြမ္းေတြ လက္တန္းစပ္ဆိုေနတဲ႔ သာသာယာယာ နာက်င္မႈေတြ၊
မနက္ျဖန္မွာဆက္လက္မလုိအပ္ေတာ႔တဲ႔အေရာင္ဟာ ဘာအေရာင္ျဖစ္မလဲ။ စိတ္ကို ထိုးခြဲ... ဒဏ္ရာေတြကို ႏႈိက္ယူသြားတဲ႔လက္ဟာ ဘယ္လို လက္မ်ိဳးျဖစ္မလဲ ....။ ေကာင္းကင္မွာေလာင္ေနတဲ႔မီးကို ဘာနဲ႕ျငိွမ္းရမလဲ ....။ေမးခြန္းတုိင္းမွာ ေမးခြန္းပါလုိ႕စိတ္ကို လႈံ႕ေဆာ္လိုက္တာေလး ဘာလို႕ ပါမသြားတာလဲ။

Zephyr
Elder Son of Manorhary

1 comment:

MANORHARY said...

My Elder Son,
Thanks for your poem. I love it !
Hope, I can live long with those two genius ! :)