ခ်စ္ျခင္းတရား။
စကားလံုုးေတြက
အေပၚယံကိစၥေတြကုိပဲ ေဖာ္ျပႏုိင္တယ္။
စိတ္ရဲ႕ အနက္အရိႈင္းက
အျပာေရာင္မီးေတာက္ေလးရဲ႕
ေအးျမေလာင္ကြ်မ္းမႈကုိ
ဘယ္လုိဖြဲ႕မလဲ။
စကားလံုးတြက
စကားလံုးေတြပါပဲ။
တစ္ခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြအတြက္၊
ဘဝကုုိ၊
တစ္ခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြအတြက္
အသက္ကုိ
စြန္႕ခဲ႔ၾကေပမယ္႔၊
စကားလံုးေတြဟာ
စကားလံုးေတြပါပဲ။
ပညတ္ကေန
ပရမတ္ကုိသြားတဲ႔
ရထားၾကီးေပၚကေန
ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ
ပရမတ္တည္႕ဖုိ႕
ထုိင္ေတြးေနတဲ႔ ခရီးသြားရဲ႕
အေတြးမီးခုိးမွ်င္ေတြကို
ဘယ္လုိခ်ည္မွ်င္နဲ႕ ရက္လုပ္ၾကမလဲ။
လြမ္းဆြတ္ျခင္းဟာ
ဂီတေတြနဲ႕ဆုပ္ကုိင္လုိ႕မမိတဲ႔အခုိးအေငြ႕ေတြ၊
တိမ္ထဲမွာ ေပၚလာတဲ႔
သူ႕ရဲ႕မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းကုိ
ခင္ဗ်ား ဘယ္လုိဖြဲ႕မလဲ၊
ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လုိဖြဲ႕မလဲ၊
ဓာတုုေဗဒေျပာင္းလဲမႈေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ၊
ႏွလံုးသားအျပည္႕ေလာင္ကြ်မ္းေနတဲ႔
အျပာေရာင္မီးေတာက္ေလးရဲ႕
ေအးျမမႈကုိ
စိတ္နဲ႕ပဲေတြးၾကည္႕ရမွာပဲ။
ဟုိးေရွးေရွးတုုန္းက
ေက်ာင္းသြားေဖာ္ေလး၊
ဟုုိးေရွးေရွးတုုန္းက
ဘယ္ဖက္လက္ထဲဖြက္ထားမိတဲ႔
လက္ဖဝါးေလးတစ္ခုရဲ႕
အေရးအေၾကာင္းေတြဟာ
သမုုိင္းတစ္ခု ဆိုုၾကပါစုိ႕။
ႏူးညံ႕လြန္းတဲ႔အခ်စ္ဟာ
နဂုုိေန အလွရိွတာပါပဲ။
ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ
လူ႕ဘဝမွာ
ေတြ႕ခြင္႔ျမင္ခြင္႔ရတဲ႔
အျမင္႔ျမတ္ဆံုး တရားတစ္ခုပဲ။
အိမ္မက္တစ္ခုရဲ႕
တည္ရိွခ်ိန္ဟာ
တဒဂၤေပမယ္႔၊
အိမ္မက္ထဲမွာေတာ႔
အျဖစ္အပ်က္ေတြ သိပ္မ်ားခဲ႔တာပါပဲ။
ငယ္ရြယ္မႈ၊
ေအာင္ျမင္မႈ၊
ခ်စ္သူနဲ႕
ၾကြယ္ဝမႈ
ဒီေလးခုုဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ တစ္ျပိဳင္နက္ ျဖစ္မလာဘူး။
ဘယ္ေလာက္ပဲ
စနစ္တက်သိမ္းထား၊သိမ္းထား၊
ဒဏ္ရာေဟာင္းကေတာ႔
ေကာင္းမလာႏုိင္ဘူး။
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
ဒုုကၡေပးဖုုိ႕
စနစ္တက်
စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕
ထုုိင္ေစာင္႔ေနတတ္တဲ႔
အူအတက္ရယ္၊
ကံၾကမၼာရယ္၊
Sniper သမားရယ္ မရိွတဲ႔ ကမာၻဟာ
ဒီထက္ေတာ႔ နည္းနည္း ပိုုေပ်ာ္ဖုုိ႕ ေကာင္းလိမ္႔မယ္။
ဘာတစ္ခုမွ
နာက်င္မေနေတာ႔ေအာင္
ထံုသြားခဲ႔တဲ႔
စိတ္ခံစားခ်က္ေတြဟာ
အေရာင္ေတြ ျဖစ္လာတာပဲ။
ေတာင္ဆိတ္အတြက္
၈၀ ဒီဂရီမတ္ေနတဲ႔ ေတာင္တန္းဟာ
ေျမျပန္႕ပဲ။
အေရာင္ေတြဟာ
ပရမတ္တရားဆီ ေျပးဝင္ေနတယ္။
ပိရမစ္ေတြကုိ လူေတြမအံ႔ၾသပါဘူး။
လူေတြအံ႔ၾသတာက
အရြယ္အစားပါ။
လူ႕စိတ္ဟာ
ခႏၶာအတြင္းမွာ ေသးခဲ႔သေလာက္
စၾကဝဠာအျဖစ္ ျပန္႕ထြက္လာေတာ႔
အံ႔ၾသၾကရတာပါပဲ။
စိတ္ဟာ
စြမ္းအင္တစ္မ်ိဳးပဲ၊
ခႏၶာထက္ၾကီးတဲ႔ စိတ္ဟာ
ပုုိျမင္႔မားတဲ႔ ဘက္ကိုု ေျပးထြက္ဖုုိ႕
ခႏၶာကုုိ စြန္႕ထားခဲ႔တယ္။
ဒါဟာ
အလြမ္းဇာတ္တစ္ခုပါပဲ။
ေျပးထြက္မႈကုုိ လြမ္းၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။
က်န္ေနခဲ႔ရတဲ႔
ေသဆံုုးခႏၶာရဲ႕ အမွတ္အသားအရ
လြမ္းဆြတ္ၾကရတာ။
ေတးသံေတြဟာ
တိတ္ဆိတ္မႈရဲ႕စေပ႔စ္ကုိ
အလွဆံုုးေဖာ္ျပေနတာ။
ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ
ရွင္သန္မႈရဲ႕စေပ႔စ္ကုိ ေဖာ္ျပေနတာ။
စြမ္းအင္ဟာ ျပိဳကြဲမႈမရိွဘူးဆိုုရင္
ခ်စ္ျခင္းဟာ ေျပာင္းလဲသြားတဲ႔ စြမ္းအင္တစ္ခုပါပဲ။
ဒီစြမ္းအင္နဲ႕
စၾကဝဠာအသစ္တစ္ခုကိုု
ဖြင္႔ယူၾကတယ္။
ပန္းပြင္႔တစ္ပြင္႔ကုိ
ဖြင္႔ယူၾကတယ္။
ပန္းရနံ႕ဟာ
လြမ္းဆြတ္စိတ္ရဲ႕
ေျပာင္းလဲစြမး္အင္။
စၾကဝဠာဟာ
စိတ္ဒဏ္ရာရိွသေလာက္
ျပန္႕ကားထြက္ေနတယ္။
ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ
ၾကယ္ေတြကုိ
ေလာင္ကြ်မ္းသြားေစတဲ႔ က်ိန္စာဆန္တဲ႔
စြမ္းအင္မ်ားပါပဲ။
တခါတေလ
လြမ္းဆြတ္ေနတာမဟုုတ္ဘူး။
စၾကဝဠာထဲ
တြင္းနက္အသစ္ေပၚေနတာ။ ။
Zephyr
==============================
No comments:
Post a Comment