poem1_mother
Sunday, December 13, 2009
((( (( ((((အေမ ...))) )) )))
poem1_mother
Sunday, November 22, 2009
ေငြအေၾကာင္းေျပာသူမ်ား ...
ေငြအေၾကာင္းေျပာသူမ်ား ...
အဲဒါကေငြတဲ႔ ...
ေက်ာက္တံုး၀ိုင္းၾကီးကို ေငြ ..
လွတပတ အရာေလးေတြကို ေငြ ..
သတၱဳေတြကို ေငြ ...
စကၠဴေတြကို ေငြ ...
ဘဏ္ခ်က္လက္မွတ္ကို ေငြ ...
ေနာက္ေတာ႔ စေတာ႔ရွယ္ရာကို ေငြ ...။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေငြ ..
ခံစားခ်က္ကိုေငြ ...
မိသားစုဘ၀ကိုေငြ ...
ဂုဏ္သိကၡာကိုေငြ ...
ေနာက္ေတာ႔ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို ေငြ ..။
ေရာဂါကို ေငြ ..
ဇရာကို ေငြ ..
မရဏကို ေငြ ..။
တစ္ေယာက္အျပံဳးကလည္း ေငြ ..
တစ္ေယာက္ခင္မင္မႈကလည္း ေငြ ...
ကိုယ္ခ်င္းစာမႈကလည္း ေငြ ...
ေပြ႕ဖက္မႈကလည္း ေငြ ...
အရိပ္အာ၀ါသကလည္း ေငြ ...။
ဒီေငြနဲ႔ ...
ေလာကုတၱရာကိုးပါးကလြဲရင္
အားလံုး၀ယ္လို႕ရတယ္ ...။ ။
ခင္မင္စြာျဖင္႔
Zephyr
Notes: ကဗ်ာေလးကိုေရးတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေငြရွာေနတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲရိွပါေသးတယ္ ...။ အခုေတာ႔ ႏွစ္ႏွစ္ျပည္႕ခါနီးပါျပီ ...။ တစ္သက္လံုးေက်ာင္းတက္လာတဲ႔လူေတြအတြက္ ေငြရွာရတာဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပင္ပန္းမႈပါပဲ ....။ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ခ်င္တာ မျဖစ္တဲ႔အတြက္လည္း ျဖစ္ခ်င္တာ မျဖစ္ခဲ႔ဘူးလို႕ ေျပာလို႕ရပါတယ္ ...။ အလုပ္မွာေပ်ာ္ေပမယ္႔ .. ကိုယ္႔ အစြမ္းအစကို အျပည္႕အ၀ သံုးရတယ္လို႕ မထင္ပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ႔ အလုပ္က ေငြရဖုိ႕ထက္ပိုျပီး အဓိပၸာယ္ရိွရမယ္လို႕ ခံစားမိပါတယ္ ...။ အလုပ္မွာ ေပးလုိက္ရတဲ႔ဘ၀အတြက္ ေငြတစ္ခုတည္းျပန္ရရင္တန္တယ္လို႕မထင္ပါဘူး ....။ ေငြေၾကးရဲ႕လိုတာထက္ပိုျပီးအရာေရာက္ေနတာကို မခံစားႏိုင္လို႕ေရးတဲ႔ကဗ်ာမို႕လို႕ ... ဒီကဗ်ာဟာ အားလံုးနဲ႕သက္ဆုိင္တဲ႔ အမွတ္တရ တစ္ခုျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္ ...။
Sunday, November 8, 2009
ပေလတိုးနစ္ခ်စ္ၿခင္း
Monday, October 26, 2009
Saturday, October 17, 2009
သမိုင္းဦးေဝါဟာရ
တစ္ခုခုေျပာခ်င္ခဲ႔တာတဲ႔ ...
သြားေလသူတိမ္တိုက္တစ္ခုက..
ေျပာခဲ႔ဖူးတယ္ ...။
မဆြဲျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ငါ႔စိတ္ရဲ႕ကြန္တိုမ်ဥ္းေတြ ...
ေတာင္တန္းေဒသလား
ပင္လယ္ေခ်ာက္တစ္ခုလား
တစ္ေနရာရာမွာ သူမကို က်ေပ်ာက္သြားတယ္....။
စိတ္တစ္ခုယုတ္ကိုးဆယ္ ...တဲ႔
ယုတ္တစ္ခုကေရာဘယ္ေလာက္လဲ ...
(ဆုတ္)ယုတ္ေနတဲ႔တစ္ခုဟာ သစ္ရြက္ေျခာက္တစ္ခုရဲ႔ ပဲ႔က်သြားတဲ႔ အနားစေလးလား ..
ဒါမွမဟုတ္ .. သူမနဲ႔အတူက်ေပ်ာက္ခဲ႔တဲ႔ ...
ႏွလံုးသားမွတ္ပံုတင္မူရင္းပဲလား ..။
တစ္ေန႕ေန႕မွာေတာ႔
ရုပ္ၾကြင္းျဖစ္ေနတဲ႔ ငါ႔စိတ္ထဲမွာ ...
သူမနဲ႔အတူ ငါ႔မွတ္ပံုတင္မူရင္းကို
ေရွးေဟာင္းကဗ်ာတူးေဖာ္သူေတြ ...
ေတြ႕ခ်င္လည္းေတြ႕ၾကလိမ္႔မယ္။ ။
Zephyr
Friday, October 2, 2009
ခရမ္းေရာင္္မိုးစက္မ်ားႏွင္႔ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္
တစ္ေန႔တာအေသေတြကိုသြန္ခ်ဖို႕
အရာရာ လံုေလာက္စြာညစ္ညမ္းေန...
မေန႕ကရုပ္နဲ႔ ပဲ ဒီေန႔ပြင္႔တဲ႔ပန္းဟာ ေဟာင္းႏြမ္း ..
မေန႔က စိ္တ္ေတြနဲ႔လူတစ္ခ်ိုဳ႕
ပုပ္ေနျပန္တယ္ ....။
ရရစားစားပါပဲ ..
အဲဒါဟာ ဘီလ္ဂိတ္ရဲ႕လက္သံုးစကားျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းရဲ႕ ...
ေတာရမ္းမယ္ဖြဲ႕ရတာ ၁၁ ေယာက္စီပဲလား ..
ေနရာယူထားျပီး အဆင္သင္႔ျဖစ္ခါမွ
ေနာက္ဆံုးညစာက ေရာက္မလာျပန္ဘူး ...။
ဒါမ်ိဳးကျဖစ္တတ္ပါတယ္တဲ႔လား ...
ဟမၻဴရာဘီေတာထြက္သြားတဲ႔အေၾကာင္းနဲ႔
ေတာက ဟမၻဴရာဘီဆီထြက္သြားတဲ႔အေၾကာင္း
လက္တို႕ေျပာေနတာၾကာခဲ႔ျပီ ..
ၾကာခဲ႔လုပါျပီ ...။
ရွက္တတ္ရင္ မ်က္ႏွာကို ဓားနဲ႔လွီးဖို႕ေကာင္းတယ္ဆိုတာနဲ႔
မ်က္ႏွာတစ္ခုလိုက္ရွာရတယ္ ..
အဲဒီေတာ႔မွ မ်က္ႏွာမရိွတာ သတိရတယ္
အဲဒီကမွတစ္ဆင္႔ ေခါင္းမရိွမွန္း သိသြားမိတယ္ ....
ဒီလိုပါပဲေလ ... ဘယ္သူက သူ႕အေၾကာင္းသူသိခဲ႔လို႔လဲ ...။
မိုးၾကိဳးလႊဲလိုပဲ ...
ေနရာတကာ အေပၚဆံုးမွာရပ္တယ္ ..
တကယ္ မိုးၾကိဳးပစ္ေတာ႔
ေျမၾကီးကို လႊဲေပးလိုက္တယ္ ..
ေစတနာပါ .. ေစတနာပါ ... ေစတနာပါ ...
ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနပံုကိုက ရိရြဲလြန္းပါတယ္ ...။
မသိလို႔လိုခ်င္ အစရိွသျဖင္႔
ရသမွ်ဟာဒုကၡ .
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေန၀င္မုိးခ်ဳပ္ ..
ဘ၀ကို ၾကိဳးလိုတုပ္ခဲ႔တာ ..
တစ္ပတ္ျပီးတစ္ပတ္ ...
ခိုင္ျမဲမယ္ထင္လို႕ေႏွာင္ထံုးဖြဲ႔ခဲ႔တာ
တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ...
ဖန္ခြက္အကြဲေတြနဲ႔ ..
ခ်စ္သူခင္သူအခ်င္းခ်င္း မို႕...
လက္သင္႔ခံလိုက္တာ ...
ခ်ီးယားစ္ပါကြယ္ ... ငါ႔ခြက္ထဲ ငွဲ႔လုိက္စမ္းပါ႔ ၃၁ ဘံု (လက္က်န္ေလးကို.....)။
အေလ်ာ္အစားမ်ားသေလာက္
ေၾကးမၾကီးလွတဲ႔ဘ၀တစ္ခုပါ ...
အ၀ိဇၹာျမင္႔တံု ျမက္ျမင္႔တံုနဲ႔ ...
စိမ္းစိုထူထပ္ခဲ႔ပါတယ္ ...
စိမ္းစိုထူထပ္ခဲ႔မိပါတယ္.....
စိမ္းစိုထူထပ္မိခဲ႔ပါတယ္.....
စိမ္းစိုထူထပ္ခဲ႔တယ္ ...
။ ။
ခင္မင္စြာျဖင္႔
Zephyr ...
(အနည္းငယ္အေျပာၾကီးေသာ သား)
Notes:
(ကဗ်ာမေရးလိုက္ရတဲ႔ရက္ဟာ ဘုရားသခင္ေသဆံုးေတာ္မူတဲ႔ေန႕လိုပဲ ေၾကကြဲစရာေကာင္းလြန္းတယ္ ...။)
(ကဗ်ာေရးလိုက္ရတဲ႔ရက္ဟာ ေမေမ ျပံဳးေနသလိုပဲ သိပ္ေက်နပ္ဖို႕ေကာင္းတယ္)
ဒီကဗ်ာက ရံုးမွာေရးခဲ႔တာလို႕ မွတ္မိပါတယ္။ ..... ကဗ်ာ အသစ္မေရးျဖစ္တာၾကာေနလို႕ ရံုးမွာ ေရးခ်င္စိတ္ေပၚတုန္း ေရးထားတာပါ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္လ(August 11 )ကေရးထားတဲ႕ ကဗ်ာပါ။
စိတ္ခ်င္းတူသူေတြ တစ္ခုခု ထိေတြ႕လုိက္ရမယ္လို႕ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
Tuesday, September 29, 2009
သြက္သြက္လက္လက္ အိမ္မက္
ရက္လြန္ခါနီးတဲ႔ဘ၀တစ္ခုထဲ
လူခႏၶာမွာ စိတ္တစ္ခု ၀င္ကစြပ္လုပ္တမ္းကစားေနသံၾကားလား ....
ျမင္းေကာင္းေတြ ခြာလိပ္ေနပံု ဆုိပါေတာ႔ ...
အတိအက်ေျပာရရင္ေတာ႔
ျမင္းေကာင္းေတြ စနစ္တက်ခြာလိပ္ေနပံု ဆိုပါေတာ႔ ....။
ရထားမွားသြားျပီ ...
ရထားမွားသြားျပီ ...
ျမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚက ငံုးဥသည္ ေအာ္သံ .....
လမ္းမွားသြားျပီ ..
လမ္းမွားသြားျပီ ...
သံလမ္းေပၚက ျမိဳ႕ပတ္ရထား ေအာ္သံ ...
မပူၾကနဲ႔
မပူၾကနဲ႔ ...
ကမာၻၾကီးေပၚက သံလမ္းေအာ္သံ .....။
ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ
လမ္းသြားရင္းလက္အလိုလိုလႊဲမိသလိုေပါ႔ ..
အစီအစဥ္မရိွဘဲမေတာ္တဆလို႕ပဲေျပာရမယ္ထင္တယ္ ..
ဒါမွမဟုတ္ အဓိပၸာယ္ခြ်တ္ျခံဳက်မႈလား
ေနာက္တစ္ခုျဖစ္ႏိုင္တာက ယုတၱိေဗဒ ကားေမွာက္တာလား ..
ဒါမွမဟုတ္ .. သူငါမဟုတ္ နာမ္နဲ႔ရုပ္က
သူငါမဟုတ္ နာမ္နဲ႔ရုပ္ကို
သူငါမဟုတ္ အလြမ္းခ်ည္းသက္သက္လြမ္းေနတာလား ..
အင္း .. အဲဒီလိုပဲေျပာရမယ္ထင္တယ္ေနာ္....။
Euthanasia ေပးပါ ...
ခ်စ္လို႕ခင္လို႕မၾကည္႕ရက္လို႕ ...
မဟာကရုဏာရွင္တစ္ေယာက္
ေသျခင္းတရားကို တည္ေဆာက္ေပးထားခဲ႔တယ္ ...။
ခ်စ္လို႕ခင္လို႕မၾကည္႕ရက္လို႕ပါ ...
ေရွ႕စိတ္ကို ေနာက္စိတ္က သတ္လိုက္ရတယ္ ....။ ။
Notes:
Euthanasia (from the Greek ευθανασία meaning "good death": ευ-, eu- (well or good) +θάνατος, thanatos (death)) refers to the practice of ending a life in a painless manner. Many different forms of euthanasia can be distinguished, including animal euthanasia and human euthanasia, and within the latter, voluntary and involuntary euthanasia. Voluntary euthanasia and physician-assisted suicide have been the focus of great controversy in recent years.
As of 2009, some forms of active euthanasia are legal in Belgium,[1] Luxembourg,[2] The Netherlands,[1] Switzerland,[1] Thailand,[3] and the U.S. states of Oregon[4] and Washington.[5]
ဒီကဗ်ာက ၂၀၀၃ ေလာက္ကေရးထားတာတစ္ခုကို ျပန္စဥ္းစားျပီး ထပ္ျဖည္႕ထားတာပါ။
ငယ္တုန္းကေရးခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာေတြကို မယူလာမိလို႕ ျပန္ေရးခါနီး စဥ္းစားပါတယ္။ သတိရတဲ႔ အခါ ျပန္ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မွတ္မိတာက သနားလို႕ သတ္ျခင္း mercy killing အေၾကာင္းကို အသိအျမင္စာအုပ္မွာဖတ္မိတာနဲ႔ ေရးထားတာပါ။ သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္ေတြေၾကာင္႔ မေတာ္တဆ ေသသြားတာေတြ ခဏခဏၾကားေနရေတာ႔ ျပန္ေရးဖုိ႕စိတ္ကူးရလာတာပါ။ ကဗ်ာ workshop ကေနျပန္ထြက္လာတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။
အသက္အရြယ္အရ ကဗ်ာရဲ႕ အဆံုးသတ္ေတြမွာ နိမိတ္ဆိုးတာေတြ မသံုးခ်င္ေတာ႔လို႕ ေျပာင္းထားတာေတြရိွပါတယ္။
ကဗ်ာမွာ ကြန္မန္႕ဖြင္႔ထားတာက သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေရးသြားလို႕ရေအာင္ပါ။
ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ အထိ ခံစားႏိုင္လဲ စာေမးပြဲစစ္ေနတာမဟုတ္လုိ႕ ... ေအာင္စာရင္းထုတ္တဲ႔ အလုပ္ကိုေတာ႔ မလုပ္ပါဘူး ....။ ကိုယ္ေရးတဲ႔ကဗ်ာတိုင္းကို ေရးျပီးတာနဲ႔ သိပ္မၾကိဳက္ေတာ႔တဲ႔ အက်င္႔ရိွလို႕ ေနာက္ဆံုးေရးတားတဲ႔ တစ္ပုဒ္ကလြဲရင္ ဘယ္ဟာမွ အဆင္မေျပဘူးလို႕ထင္ေနတတ္ပါတယ္။
ျပင္ေလ ပိုဆိုးေလျဖစ္လို႕ မျပင္ရဲသေလာက္ျဖစ္ေနပါတယ္။
ကဗ်ာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အျမဲတမ္း အားမနာတမ္းေျပာေပးတဲ႔ အေမနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြ(ကဗ်ာကိုေ၀ဖန္ခ်က္ေပးသူမွန္သမွ်)ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကန္လန္႕ကာခ်ထားတဲ႔ ကန္႕လန္႕ တစ္ခုပါ ...
အႏိုင္နဲ႔ ပိုင္းလိုက္မိတာက ကိုယ္႔ဘ၀ ငွက္ေပ်ာပင္ပဲ ...။
ကာရံမညီတဲ႔ အကာအရံေတြမပါတဲ႔အခါ သင္ဟာ သင္မဟုတ္ေၾကာင္းသင္ပဲသိတယ္ ...။ ။
Monday, September 28, 2009
ႏွလံုးသြင္းမွားျခင္း
ကိုးပါးသီလ
မာလာဂႏၶေရာက္တုိင္းပ်က္တယ္
က်ားတစ္ေကာင္ရဲ႕
ကိုးပါးသီလ
ဝိကာလေရာက္တိုင္းပ်က္တယ္
ဝိုင္ပုလင္းရဲ႕
ကိုးပါးသီလ
သုရာေမရယမွာပ်က္တယ္
ငါ့ရဲ႕
ကိုးပါးသီလ
ေျဖာင္႔ခ်က္
ေလာကမွာေနရတာ လြယ္လြယ္ေလး
မနက္မိုးလင္းရင္ လင္းမွန္းသိ၊
ေမတၱာပို႕ျပီးရင္ ပို႕မွန္းသိ၊
ေျခသလံုးကို ေခြးဟပ္ရင္ ဟပ္မွန္းသိ၊
ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႔ထိုးရင္ ထိုးမွန္းသိ၊
မ်က္ႏွာကို တံေထြးနဲ႔ေထြးရင္ ေထြးမွန္းသိ
ေခါင္းေပၚကို ေရေလာင္းခ်ရင္ ေလာင္းမွန္းသိ
ဖြယ္တယ္တယ္ အျပံဳးေတြ ေတြ႕ရင္ ေတြ႕မွန္းသိ
ခ်စ္သူကို ျမင္ရင္ ျမင္မွန္းသိ
ခ်စ္သူကို နမ္းရင္ နမ္းမွန္းသိ
ခ်စ္သူက နမ္းရင္ ...
(ဒီေနရာမွာ အမွတ္တစ္ခ်က္လြတ္တယ္ ...။)
အလုပ္ပင္ပန္းရင္ ပင္ပန္းမွန္းသိ၊
စိတ္တိုရင္တိုမွန္းသိ၊
သစ္ပင္ အကိုင္းထြက္ရင္ အကိုင္းထြက္မွန္းသိ
ဘီလ္ေတြလာရင္ လာမွန္းသိ
စားတဲ႔အခါ စားမွန္းသိ၊
စကားေျပာရင္ ေျပာမွန္းသိ၊
အိမ္ျပန္ရင္း အိမ္ျပန္မွန္းသိ၊
ေရခ်ိဳးရင္ ခ်ိဳးမွန္းသိ ...
ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ရင္ ေသာက္မွန္းသိ
ကဗ်ာေရးရင္...
(ဒီေနရာမွာ အမွတ္လံုးလံုးလြတ္တယ္)
ကဗ်ာက ငါေရးမွန္းသိျပီး
ကဗ်ာက ငါ႔စိတ္ကိုရွဳမွတ္တယ္ ...
အဲဒါ ..
ကဗ်ာေတာမထြက္သြားခင္
ငါေနာက္ဆံုး သိရသမွ်ေျဖာင္႔ခ်က္ပဲ ...။ ။
ထြက္သြားပါ ...။ ။
ဘယ္ကုိျပန္ရမွာလဲ ..
တနဂၤေႏြက ငါ႔ကိုလက္မခံသလို၊
အဂၤါက ငါနဲ႔ေ၀းလြန္းတယ္။
တနလၤာက ငါ႔ကိုတြင္တြင္ေအာ္ထုတ္တယ္....။
ငါဟာ အိမ္ေျခမဲ႔ပါ။
ေက်ာတစ္ခင္းစာငါ႔ကိုေနရာေပးပါ။
တနလၤာက ငါ႔ကိုေအာ္ထုတ္တယ္ .... ေက်ာရရံုမၾကံပါနဲ႕ ထြက္သြားပါ ...
ငါေျပာတဲ႕ေက်ာက ေနာက္ေက်ာပါ ...
တနလၤာက ငါ႔ကိုေအာ္ထုတ္တယ္ .... ေနာက္ေက်ာဆိုဓားေပၚအိပ္မွေပါ႔တဲ႔ ...။
ငါတစ္ရက္ေတာ႕ေနပါရေစ ...
ေရာမျမိဳ႕ကို တစ္ရက္နဲ႕ေဆာက္ခဲ႔တာမဟုတ္ဘူး .. ရွင္ထြက္သြားပါ ....။
ငါ႔မွာေနစရာမရိွလို႕ပါ .... မနက္ျဖန္ေရာက္တာနဲ႔ငါ ထြက္သြားမွာပါ ....
ဒီေန႕ဟာ မနက္ျဖန္စစ္စစ္ ျဖစ္ခဲ႔ဖူးတာေပါ႔ ... ရွင္ထြက္သြားပါ ....
ဒီေလာက္ခါးသီးေနရင္ေတာ႔ ငါထြက္သြားရမွာေပါ႔ ....
ဒီလိုမွေပါ႔ရွင္ .. အေကာင္ျပရင္ အရိပ္ထင္မွေပါ႔ ....
ငါထြက္သြားရင္ မင္းေပ်ာ္မွာေပါ႔ေနာ္ ...
သိပ္ကိုေသခ်ာတာေပါ႔ရွင္ ...။
ငါဘယ္သူလဲမင္းသိလား။
ရွင္က အိမ္ေျခမဲ႔ေလ ...။
ေနာက္ေတာ႔ေရာ ...
မသိဘူး .. ေသခ်ာတာကေတာ႔ ရွင္က အိမ္ေျခမဲ႔ပဲ ...။ သြားပါ . ျမန္ျမန္ထြက္သြားပါ ...။
.....
...................
..................................
.............................................။
ဒီလိုနဲ႔ တနလၤာရဲ႕ႏွလံုးသားက
တနလၤာနဲ႕ေ၀းရာကို ထြက္ခြာခဲ႔ရတယ္ ...။ ။
Foot Notes: ... ေက်းဇူးျပဳ၍ ႏွလံုးသားေတြကို ဂရုစိုက္ပါ .....။
Zephyr
၀ိမုတၱိေလညင္း ..
ကဗ်ာေတြ တယုတယေရးျပီး
ပဲ႔တင္သံမဲ႔ႏွလံုးသားေတြဆီ ပစ္ေပါက္ပ်ိဳးၾကဲခ်င္သူ။
ကဗ်ာတရားႏွလံုးသြင္းျပီး ...
ကဗ်ာနဲ႕ပဲ ကိေလသာ ပယ္သတ္ခ်င္သူ။ ။
.............
ကဗ်ာဆိုတာ
ကဗ်ာေရးသူရဲ႕
ႏွလံုးသြင္းမမွန္တဲ႔ စိတၱာႏုပႆနာပါပဲ ................။ ။